Ik ben een gelukkig man

____________________________________________________________________


Lieve vrienden, beste collega’s en sympathisanten,


Gisterenmiddag, zondag 7 december 2008, is Carl Ridders in het bijzijn van zijn naaste familie en enkele intimi thuis overleden.
Zijn zelfgekozen vertrek gebeurde in een sfeer van absolute schoonheid, tussen honderden witte bloemen, prachtige muziek, mooie woorden, heerlijke taarten en champagne.
Hierbij willen wij iedereen die het mee heeft mogelijk gemaakt dat Carl tot het einde thuis is kunnen blijven wonen bijzonder hartelijk bedanken.
Zijn laatste woorden kan je hieronder lezen .

Wie dat graag wil kan Carl vandaag, morgen en woensdag tussen 16.00 en 20.00u. bij hem thuis groeten.
(Lange Van Ruusbroecstraat 10, 2018 in Antwerpen)
De afscheidsviering heeft plaats op zondag 14 december om 13.00u in “Het Elzenveld”
(Lange Gasthuistraat 45, 2000 Antwerpen)
Carl vroeg om in het wit gekleed te komen.

Lieve groeten en heel graag tot zondag,

Het C- team


____________________________________________________________________
















En als – een wind van licht – over dit donker bloed
Uw adem komt, en aanhoudt en ontwart
Alle vertwijfelingen, en dit hart
Ontzet, en in zijn macht
Herstelt, dat het zijn ongebroken kracht
Weer uitzendt en weer varen doet

Tot in mijn handen bei............

Als ik de snaren grijp zoals gij mij,

(Uit” Het gebed van den Harpspeler” van A. Roland Holst)

Ik ben een gelukkig man
Ik leefde in een prachtig huis
Met Saters op de gevel
En Faunen en Centauren op de muren binnen
In een fantastische buurt
Waar de wereld en de samenleving nog lukte
In een dierbare stad
In het welvarendste deel van de wereld
Ik heb nooit aan den lijve
Oorlog of ontbering hoeven te trotseren
Generaties voor mij
Hebben gevochten
Voor de vrijheid om te beminnen
Wie ik wilde
Voor de vrijheid om te kunnen werken
In dat waar ik meende
Voor bestemd te zijn
Voor de vrijheid om overal in de wereld
De schoonheid te aanschouwen
Ik ben een gelukkig man

Ik ben een gelukkig man
Ik groeide op
In een liefderijk gezin
Het paradijs van mijn kinderjaren

Het vroege verlies van mijn lieve Mama
Is het ergste wat mij overkwam
Maar het heeft mij al heel vroeg
Vertrouwd gemaakt met afscheid nemen
Wellicht daarom heb ik mijn ziekte kunnen dragen
Meer nog dit aangekondigde aftakelingsproces
Gaf mij de kans om langzaam
Afstand te nemen
Van al het fysieke en stoffelijke

Ik ben een gelukkig man
Ik leef in een tijd
En op een plaats
Waar ikzelf mijn einde mag bepalen
En nutteloos lijden kan stoppen
Om zelf het tijdstip te kiezen
Om met volle overgave
Vertrouwen
Zelfs met een soort nieuwsgierigheid
Aan de nieuwe reis te beginnen

Ik ben een gelukkig man
De laatste jaren
Ben ik omringd
Door een schare engelen
Alle lieve vingers die mij hielpen
In mijn menselijke
Al te menselijke noden
Kunnen voorgoed de cynici doen zwijgen
En het vertrouwen in de mensheid
Weer herstellen
Mijn machteloze handen en armen
Mijn lijveke
Als de geknakte Lelie die het nu is
Zouden zo graag
Een ieder willen omhelzen
En bedanken

Ik ben een gelukkig man
Morgen zullen tot op het einde
Mijn dierbaren
Mij uitgeleide doen
Het liefst zou ik nog veel meer mensen daar bij hebben
Maar zo groot is het huis nu ook weer niet
Vergeef mij dat ik niet iedereen persoonlijk
Heb vaarwel gezegd
Dat was me te zwaar geloof me

Het paardje is moe
Ik ben er zo klaar voor
Dus laat me gaan
Uiteindelijk ga ik jullie alleen maar voor
Dus doe alle rituelen
Zeg mijn Kaddisj
Namaste my beloved
En

Word weer verliefd
Op nieuwe of ouwe lieven dat maakt niet uit
Op de kunst
Of op de lente
Maar, aapekes, word verliefd





Ik ben een gelukkig man

STEMMEN

Mijn stem is aan het verzwakken
het stemt mij gelukkig dat de spraaktechnologie ze nog herkent
het stemt mij
gelukkig

Soms herken ik
in de klank van mijn stem
die van mijn vader
vooral als ik plaag
of uiting geef
aan pijn
wat overigens niet vaak voorkomt
gelukkig gaat deze ziekte zelden met pijn gepaard

Mijn zinnen worden korter
ikzelf kortademig
amechtig
geen zin meer in onzinnen
alhoewel ik die nog steeds moet uitkramen
zetel naar voor naar achter
kantelen optillen opschuiven
mijn duim zit klem
voorhoofd rechtervoet
et cetera

Terwijl er misschien zoveel belangrijker dingen te zeggen zijn

Ach die heb ik vast wel al gezegd
als iemand het gevoel heeft
dat er iets tussen ons moet worden uitgesproken
dan is het de moment ...

Ik wil trouwens nog eens de mensen bedanken
voor de berichtjes op de blog, de elektronische post
de bezoekjes, kaartjes en de vele bloemen
( welke Bart was trouwens in Venetië dit jaar?)

Er wordt veel aan mij gedacht
en reken maar dat ik ook jullie met mij mee draag

Als er trouwens iets in deze periode
duidelijk geworden is
is het de verbondenheid met iedereen
het gevoel deel uit te maken van die grote wereldziel

(Dat merkte ik van de week ook weer
bij de tranen van Jesse Jackson
tijdens de overwinningsspeech van Obama

Ik had dat ook op een andere manier
bij de beelden destijds
van de Tsunami in Sumatra)

Een gevoel dat je kleine ik ontstijgt
en dat je met iets allesomvattends verbonden bent

Alles wat je raakt en waardoor je geraakt wordt
alles wat jij aanraakt en waardoor je anderen raakt
vormt ons

Er is zoveel India in mij
Prince in mij
Pasolini heeft mij leren kijken
en dan zijn er nog
de dichters
de dansers
Madame Bovary, c’est moi
je bent altijd op zoek naar die ander
maar die ander zit al lang in jou

Al die mensen die mij in deze periode omringen
met zoveel liefde en zorg
en ook diegene die ik niet meer zie
hebben mij gemaakt tot wat ik ben

Of om het met de woorden van de Mahatma te zeggen:

Ik ben ervan overtuigd dat God volmaakt één is.
bijgevolg is ook de mensheid een geheel.
ook met haar talloos vele lichamen heeft ze maar één enkele ziel.
door de breking van het licht zien we vele zonnestralen; maar hun bron is enig.
Ik kan me derhalve ook van de meest geperverteerde ziel niet desolidariseren,
evenmin als iemand mijn diepste identiteit met de meest deugdzame ziel kan ontkennen.

WEH

er was een tijd
dat ik danste op straat
's nachts in de zomer
( en meisjes leerde walsen)
( en jongens de tango)
een tijd dat ik champagne slurpte
uit de navels van mijn geliefden

een tijd dat ik de laatste nieuwe film had gezien

een tijd dat ik het teveel aan werk
( of de werkloosheid) aan kon
en tegelijkertijd de wereld verbeterde

een tijd dat ik kon volgen
van narcis tot fluitenkruid
van duindoorn tot amaryllis

en altijd dacht ik
later als ik groot ben ...

of nog
het gaat beginnen
het gaat beginnen

nu zijn de schoonheid
en het verlangen
in gevaar
dreigen bedolven te worden
onder de sores en het gedoe
dit ‘Verelendungsprozess’ is nog te dragen
maar de moeilijkheidsgraad van mijn verzorging
maakt dat het beest in mij
op mindere momenten
zijn laffe gegil en angst uitschreeuwt

ik had zo graag
een paar dagen verlof
van deze ziekte

ik had wat tegenvallers deze week
bij de meting van mijn longfunctie
bleek dat nog maar tweeënveertig procent te zijn
dat maakt de kans dat ik mee mag doen
aan een proef met nieuwe medicijnen
waarschijnlijk kleiner

ook kreeg ik het nieuws
dat mijn vertrouwde assistent Maarten
geopereerd moet worden aan zijn knie
en mij dus een hele tijd niet kan bijstaan
en er weer nieuwe gezichten komen ’s morgens
en het uitleggen weer van voor af aan begint

maar mijn vrienden zijn deze week op cursus geweest
en hebben wat knepen geleerd
om mij van hot naar her
te verplaatsen
op elegante en veilige manier

de blaadjes van de japanse esdoorn
op mijn courke
zijn van het mooiste bloedrood

nog een gedichtje om het af te sluiten

O Mensch! Gib acht...

O Mensch! Gib acht!

Was spricht die tiefe Mitternacht?

"Ich schlief, ich schlief -,

Aus tiefem Traum bin ich erwacht:

-Die Welt ist tief,

Und tiefer als der Tag gedacht,

Tief ist ihr Weh -,

Lust - tiefer noch als Herzeleid:

Weh spricht: Vergeh!

Doch alle Lust will Ewigkeit -,

- will tiefe, tiefe Ewigkeit!"

Friedrich Nietzsche (1844-1900)

VONKEN

September is halfweg
de kilte sluipt binnen
mijn stilgevallen lijveke met de geslonken spieren
heeft het vaak koud en zit voor de stoof
komt die Indian Summer nog of hoe zit het?

Het wordt moeilijker recht te staan
hoelang zal ik nog kunnen keizerlijk pissen als een vent
of de warme waterstralen van de douche staande kunnen trotseren
het wordt moeilijker
's ochtends
's avonds
het wordt moeilijk

Nieuwe hulpmiddelen
een tillift
een bad stoel
een alternerend matras
extra assistentie
er wordt goed voor mij gezorgd

Oude vrienden en familie
duiken weer op en brengen dierbare herinneringen mee
de voordeur van mijn kleuterschool
de Lourdesgrot naast het sportveldje
de kleine handen van de zang juffrouw
speelplaatsen en smalle straten
die al lang afgebroken zijn
en waarvan ik vergeten was
dat ik ze was vergeten

Alles zit nog in dat koppeke van mij
soms is er alleen een specifiek vonkje voor nodig
om de juiste details op te roepen

Zo weet ik ook zeker
dat er alleen maar dat specifiek vonkje nodig is
om deze ziekte te stoppen
om mijn lichaam zich te laten herinneren
hoe het de juiste zenuw signalen aan de spieren moet geven
Die zoektocht zet ik voorlopig verder

Zag van de week de film the Notebook
een schaamteloos romantische film van Cassevetes
daarin kwam een gedicht van Walt Withman

Walt Whitman

Continuities[From a talk I had lately with a German spiritualist.]

Nothing is ever really lost, or can be lost,
No birth, identity, form — no object of the world.
Nor life, nor force, nor any visible thing;
Appearance must not foil, nor shifted sphere confuse thy brain.
Ample are time and space — ample the fields of Nature.
The body, sluggish, aged, cold — the embers left from earlier fires,
The light in the eye grown dim, shall duly flame again;
The sun now low in the west rises for mornings and for noons continual;
To frozen clods ever the spring's invisible law returns,
With grass and flowers and summer fruits and corn.

ZINDEREN

De drie dagen aan zee zijn achter de rug
het waren intense bizarre emotionele dagen

Bizar om dat het een persoonlijke innerlijke reis was
en je tegelijkertijd het bewustzijn niet kunt uitschakelen
dat vier mensen jou begeleiden en
Dat de camera alles registreert en volgt

Natuurlijk ben ik als acteur gewend
om mijn zieltje binnenstebuiten te keren
en dat dan te laten zien
en meestal weet je dan ook
wat je wilt laten zien
en op wat voor manier

Maar deze keer gaat het personage met mij aan de haal
en zit ik te veel in mijn rol

Toch heb ik er nog steeds geen spijt van
dat ik besloten heb om dit proces
wereldkundig te maken
( of in ieder geval België kundig)
en de ziekte een gezicht te geven
in de hoop op nieuwe onderzoeken
en betere begeleiding

Het lijkt mij de enige zingeving
Die ik er zelf aan kan geven

Bovendien alle lof voor Lieve en Joeri
( en van de week was er Bert ook bij, voor het geluid)
zij geven mij het vertrouwen
en zorgen voor de juiste lichtheid
om het mogelijk te maken

Meestal zijn onze opnamedagen
gevuld met gelach
Maar deze week hebben we voor het eerst
ook samen zitten janken
en daar ben ik eerlijk gezegd nogal van geschrokken
Vooral toen Maarten
( mijn assistent en verzorger)
( mijn onmisbare Sint Maarten)
het even te moeilijk kreeg
besefte ik wederom
geschokt en aangedaan
Dat deze ziekte niet alleen mij treft
maar ook de mensen naast en rondom mij

De reis was ook bizar
omdat symbolieken zich opdringen die ik absoluut zelf gezocht heb
maar waarvan ik niet kon vermoeden dat ze me toch zouden raken

natuurlijk leek het desolate strand van Walcheren
op de filmset van Dood in Venetië
de zonsondergang die echt poster kwaliteiten had
deed de kleuren
van het zand
van onze huid
van de verlaten kinderschommel
zinderen

natuurlijk liet ik Maarten
het silhouet van Tadzio spelen
compleet met door mij geschreeuwde regie aanwijzingen:
strek u linkerarm

Maar dat de terugtocht over de duinen
een tocht naar een duister werd
naar een zoet geurende stilte

dat restaurant de West Kaap
op een aanlegplaats voor een veerpont
en de Westerschelde op de Styx leek
dat overkwam mij

Kortom het waren bewogen waardevolle dagen
Die mij fysiek en geestelijk toch een knauw gegeven hebben
Maar ik kijk al uit naar de volgende opnamen
( in het theater)

RIDDERSPOREN

Eindelijk terug achter de computer
het lijkt misschien onwaarschijnlijk
Maar ik kom nauwelijks toe
aan wat tijd voor mezelf en voor mijn gedachten
bijna alle aandacht en energie
gaan naar mijn smeltende lijveke

De invasie van nieuwe hulpmiddelen
het legertje aan zorgverleners en hun invallers
( aan wie ik telkens weer vanaf de ochtend shift tot aan de avond ploeg
die nieuwe hulpmiddelen moet uitleggen)
laten bij mij een gevoel van vermoeidheid achter
en vooral van versnippering
hoe zorg op zich een zorg kan worden
het blijft moeilijk om alles over te laten aan zovele anderen
zeker bij zo een controlefreak als ik
houdbaarheid ' s. data
het water voor de planten
de sporen in de pot
ik verlies het algemeen overzicht
ik verlies de regie
ik loop achter de feiten aan
en ik wil zo graag proberen in het nu te leven

Ben altijd een slechte boeddhist geweest
loslaten is moeilijk voor mij
alles overlaten aan anderen al evenzeer
wat zegt Boeddha daarvan?

Ach ik weet heel goed dat ik dankzij deze zorg
in mijn geliefde vertrouwde omgeving kan blijven
opgefleurd door prachtige boeketten witte gladiolen
en paarse riddersporen op mijn cour
de zorgvuldig opgebouwde agenda planning
is alleen nog voor verbetering vatbaar

Het zal mij goed doen
om begin september een paar dagen
in Zeeland wat uit te waaien

in het kader van de documentaire
ga ik drie dagen naar de stranden van Walcheren
(Venetië wordt Vrouwen polder)
tussen duindoorn en haringkar
en hopelijk gunstige weergoden
ga ik genieten van de zilte lucht en de weidse luchten
er wordt hopelijk de ruimte in mijn koppeke
ook wat weidser

De stranden van Walcheren
zijn die van mijn kinderjaren
en de laatste 10 jaar heb ik ze herontdekt
ik kwam er tot rust
tot lust
tot liefde zelfs


Dubbele rijen palen lopen de zee in
en breken de golven
en bij eb zijn het net poorten
naar een verlokkelijke oneindigheid
zoals de trappen
op de piazetta van de Dogen stad
die doorlopen in het water van de lagune
het water dat daar
aan de einder
overgaat in de lucht
zonder horizon

ECHO

Met mijn oude adagium:
het moet toch ergens over gaan
probeer ik nu dagelijks
iets te schrijven
wat ik op mijn blog kan zetten

Het is bovendien zeer aangenaam
om in mijn eentje
om weer zelfstandig
zonder assistentie
teksten in te spreken
via de spraaktechnologie

een soort van monoloog
Die zijn echo dan afgespiegeld vindt
Op het witte computerscherm
( Echo en Narcissus wederom bijeen)

Bovendien merk ik dat ik het aangenaam vind
om mijn gedachten te delen
met het wereldwijde web
alsof ik een soort: columnistje aan het worden ben
van mijn eigen veranderende leven

Alsof mijn immobiliteit
mijn verstarring
mijn kleiner wordende wereld
behoefte heeft te getuigen
van de kosmos die van binnen zit
en die nog steeds hunkert en hongert
naar nieuwe inzichten

dagen die voorbijgaan zonder een nieuw detail ontdekt te hebben
waar halen die hun bestaansrecht vandaan?
Het gaat niet noodzakelijk om nieuwe encyclopedische kennis
Of om diep spirituele revelaties
Dat je bijvoorbeeld rode pesto kunt maken van zongedroogde tomaatjes
en dat dat verdomd lekker is, is iets wat van de week een dag wat lichter maakte
( is dat trouwens niet de definitie van spiritualiteit)

Die behoefte aan zintuiglijke kennis en verfijning
Die ik altijd al had
is door de nieuwe situatie wellicht
alleen maar heftiger geworden

Bovendien ben ik mij er wel van bewust
Dat ook mijn stembanden
eerstdaags aangetast kunnen worden
Dat ook deze echo zal wegkwijnen
tot ik alleen maar stotter en stamel
als een personage van Beckett

Het is dus zaak
om zolang ik kan
mijn gedachten te formuleren
Voor mezelf
Voor jullie

elke dag kijk ik in een boek
met spreuken en wijsheden uit India
vandaag stond er:
overal waar een kleurtoets, een zangnoot
een gracieuze vorm in het geding is
wordt onze liefde aangesproken


Is mijn leergierigheid
dus altijd een zoeken naar liefde?
Het is in ieder geval een prima remedie
tegen de liefdeloosheid

POGING TOT DUIDEN

het blijft moeilijk om een ziekte als A. L. S.
bij te benen
laat staan te duiden
te begrijpen
te beschrijven

het doet me steeds meer aan drijfzand denken
armen en benen worden weggezogen naar beneden
de zwaartekracht overwint het lichaam
ook mijn nekspieren verliezen aan kracht
het wordt moeilijk om het hoofd recht te houden
letterlijk en figuurlijk

Eigenlijk heb ik nauwelijks last van pijn
Maar het verdwijnen van de spiermassa
in mijn ledematen
maakt dat 's nachts het gewicht van mijn armen en handen
te zwaar wordt voor mijn schoudergewricht
alsof ik uiteengerokken word
ik weet dan ook soms niet meer
hoe ik gemakkelijk
comfortabel
kan liggen
om te kunnen slapen...


Een van de laatste nachten was het zover
ik werd vier keer wakker
omdat ik slecht lag
het is moeilijk om aan de nachtzorg uit te leggen
hoe ze mij moeten leggen, verleggen
omdat ik het soms zelf niet weet
als we dan uiteindelijk
een min of meer gunstige positie hebben gevonden
Ben ik te wakker om nog te slapen

De achteruitgang van mijn armen en handen
is bijzonder snel gegaan
tenminste zo voel ik het aan
in het boek Tuesdays with Morrie
komt de fameuze zin:
some day soon somebody is gonna have to wipe my ass
dat stadium ben ik al voorbij
Die statie al gepasseerd
Die schaamte voorbij
alhoewel ...
als ik dat aan de vrienden zou moeten vragen
zou dat nog anders zijn, moeilijker
dan aan de mensen van de zorg


Een ander moeilijk aspect van de ziekte
is zijn fataliteit, zijn uitgestippelde pad
(alhoewel ik nog altijd op genezing durft te blijven hopen
Op een omkering
een stagneren
een middel dat ze gaan vinden)
wat moet je met die kroniek van een aangekondigd aftakelen?
Welke mogelijkheden biedt dat vooruitzicht?
Welke selectie maak ik bij de dingen die ik wil doen
nog wil doen

dat vermaledijde woordje nog dat elke zin binnensluipt

Ik prijs mezelf gelukkig
dat ik mij niks ontzegd heb in dit leven
dat ik voldoende de room heb afgeschept
dat ik alles gedaan heb wat ik wilde
dat ik bijna alle projecten die ik mij droomde
heb kunnen realiseren
zelfverwezenlijking is een mooi woord
goddank is het op mij van toepassing

Niet dat er geen dromen meer over zijn
Niet dat er geen teleurstellingen waren
Maar al bij al kan ik zeggen
dat ik de persoon geworden ben die ik wou zijn

Ik heb niet echt de behoefte te zoeken naar verklaringen
waarom deze ziekte juist mij trof
evenmin verwacht ik dat deze ziekte
mij het ultieme inzicht zal geven
het is zoals het is

KIJK MAMA ZONDER HANDEN!!!

Hallo blog beesten

dit is de eerste proef van mijn nieuwe machine
ik heb mij een Dragon NaturallySpeaking aangeschaft
ik zit hier als een gek
als een onnozelaar
als een soort van robot
in een microfoontje te spugen
en op een of andere wonderlijke manier
verschijnen mijn woorden geschreven op het scherm
het wonder van de spraaktechnologie

Lieve B. bracht mij op de hoogte van dit apparaatje
en ik ben haar dankbaar dat ze aandrong om het ook te gebruiken
ik ben nu weer in staat om zelf zonder assistentie berichten op mijn blog te zetten

Ik ben natuurlijk nog niet zo handig
Met de verschillende mogelijkheden van het toestel
ik moet allerlei orders geven zoals
ga slapen
wordt wakker
spel dat
maak dat
en soms gaat het nog mis maar eens ik hier vertrouwd mee ga geraken
zal ik mijn gedachtenkronkels de wereld insturen

Geef mij nog een beetje tijd
en ik schrijf weer
ellenlange e-mail's
larmoyante liefdesbrieven
scabreuze sonnetten
spetterende spam


Kijk Mama Zonder Handen!!!!

Liefs Carl

BLESSINGS

Dag Jongetjes ( ook indien meisjes )

Een berichtje van het front

ik zou meer willen berichten

maar de dagen zijn wonderwel gevuld

met zorg en beslommeringen

geregel en papieren

Gelukkig ook mooie en fijne momenten

lieve mensen die over de vloer komen

veel liefde rondom mij

Vorige week werd ik 50

het jongetje wordt man

alhoewel .....

Frieda Dauphin vertrouwde mij ooit toe

dat ze na haar vijftigste

haar haar niet meer blondeerde

ik vond dat een mooi soort mijlpaal

en had zo iets ook voor mijzelf in gedachte

maar laatst zei ze mij

dat ze toch weer begonnen was

zoet soort zelfverraad

waarin ik haar, de schat zal volgen

uiteindelijk zijn het maar cijfertjes

Nog bedankt aan allen

die mij kaartjes of mailtjes stuurden

( of mosterd )

Ik had een prachtig verjaardagsfeest

dit keer niet bij mij thuis

maar in de tuin bij Vonnieeen bescheiden partijtje ( 42 volwassenen en een dozijntje kids )

een zonovergoten dag

temidden van

al die mensen die me dit jaar

bijgestaan hebben

lekker eten drank

en lachende gezichten

ontroerend om te zien

dat al mijn vrienden

die niet noodzakelijk elkaars vrienden zijn

zo vertrouwd worden met elkaar

en wier kindjes

elkaars speelkameraadjes worden

het wonder van de vriendschap

tel uw zegeningen

Over de fysieke toestand

is er niet veel te vertellen

het wordt moeilijker

armen en handen

zijn onbruikbaar

ik kan niet meer omhelzen

zelfs geen hond

terwijl ferme omhelzingen

van anderen

mijn broze lijveke

bijna versmachten

dus: PAS OEP !

FRAGILE

Deze week ga ik naar het UZA

om te zien

welke kine ik nog kan krijgen

en voor een nieuwe confortabele rolstoel

Tot spoedig

xje

Carl

MAANDAGEN MET LIEVE

Dag lieve mensen



lange tijd niks laten weten
hoewel er genoeg gebeurt



het gaat niet goed
dat wil zeggen
de ziekte gaat genadeloos verder
mijn ledematen verkrampen
vreemd te zien dat mijn handen en voeten
deformeren tot klompen klauwen
een pervers soort travestie
van de vormen
die zo vanzelfsprekend waren

drie keer per week ga ik naar de kine
om de spieren en gewrichten wat los te maken
en krijg ik acupunctuur op de 'Nielsen'punten

de andere dagen gebruik ik
het cellcom apparaatje
dit doet nog altijd goed

maar de ziekte gaat sneller

maar andere wegen openen zich
en zoals altijd vallen 'toevalligheden' samen

ik kreeg vorige zondag van Paul Hegge
(die Bertje en mij door Radjasthan begeleidde
gedurende mijn mooiste reis ooit)
het boek TUESDAYS WITH MORRIE
van Mitch Albom

de volgende dag begon ik met Lieve Blanquaert
aan 'onze' documentaire
Joeri de regisseur zag het boekje liggen
en was blij verrast omdat het ons
misschien als leidraad kan dienen

het is t verhaal van een ALS patient
en zijn oudleerling
ik ben er in bezig en het is wondermooi
en niet alleen voor/vanwege ALS

maar ook met Lieve ga ik iets moois maken
we praten voorlopig nu bij mij thuis
in mijn schoon huiseke
maar ik mag ook een bestemming kiezen
waar ik naar toe wil om te filmen
india bijvoorbeeld
(alhoewel te warm
en geen toiletten
laat staan aangepaste)
dus daar gaan we lekker over nadenken

verder blijft het nog moeilijk
om de zorg vierentwintig uur rond te krijgen
maar daar wordt met man en vrouw en macht
aan gewerkt

nog steeds wordt ik gelukkig verwend
met taarten
en aspergemaaltijden
en heel veel genegenheid
er is veel liefde rond mij

roken doe ik nu
heel chique
-noblesse oblige-
met een sigarettenpijpje
eat your heart out, Marlène!
dat door de aanwezige assistent/vriend(in)
wordt vast en ter beschikking gehouden wordt

wees gerust
ik geniet en leef met volle teugen
ik hou mij nog altijd aanbevolen
voor beeldmateriaal
en scabreuze reacties

sincerely yours

charlie

SINKSEN

dag vrienden van het internet

de stand van zaken
de fysieke toestand
blijft achteruitgaan
ik kan mijn handen nauwelijks gebruiken
steunen op mijn rechtervoet wordt moeilijk
laat staan lopen
kortom
daarover weinig vrolijke berichten
de moraal krijgt af en toe
serieuze deuken

ben van de week bij de acupuncturist in de straat geweest
hij behandelt dezelfde punten als Nielsen
en dat deed weer goed
het prettige is dat hij ook kinesist is
zodat hij mijn strammer wordende gewrichten
wat soepeler kan maken
de eerste keer deed dat pijn
maar de volgende keer ging het al beter
het is wel vermoeiend, maar het doet mij goed

ondertussen heb ik tv aan mijn bed
heb ik telescopische oprijgoten (!)
zodat ik buiten kan
en vooral terug binnen
heb ik nu ook mannelijke assistenten
(variatie is welkom)
en heb ik van het goede weer kunnen genieten
en naar feestjes kunnen gaan

de organisatie van de hulp loopt steeds gestroomlijnder
maar we zijn er nog niet helemaal

binnen een week of wat
begin ik met Lieve Blanquaert aan de documentaire
en dat ziet er veelbelovend uit
mocht iemand nog pikant en/of weinig verhullend
beeldmateriaal hebben
en dan bedoel ik wel degelijk over mij
mag je mij dat altijd bezorgen

sinds ik terug van Bremen ben
valt de afdeling reacties op het blog
wat stil
hinthint

(als je berichtjes onder 'anoniem' verstuurt
kom je blijkbaar gemakkelijker binnen
en er is natuurlijk ook nog altijd
carl.ridders@belgacom.net)

hoop dat de vurige tongen
ook uw koppeke mogen verlichten
en en en en en en

dikke kus
c.

24 HOURS

Koninginnedag 2008
Ben nu 10 dagen thuis
De fysieke toestand blijft hetzelfde
of iets minder
Ben blij dat ik volgende week weer
naar de acupuncturist kan gaan

Het is vooral druk
met uitzoeken wie en wat en wanneer
bij mij kan blijven
Want ik heb echt 24 op 24 hulp nodig

Maar er wordt druk naar gezocht
en gepuzzeld

Leuk nieuwtje
Lieve Blanckaert gaat een documentaire
over mij en over de ziekte maken
We hadden van de week de eerste bespreking
en we zijn vastbesloten om er samen iets moois van te maken

Vreemd, precies een jaar geleden
lag ik in het ziekenhuis
voor mijn lumbale punctie
en wist ik nog van niets

Lieve groetjes
Knuf

Carl

LE ROI SOLEIL

Hallo,


Terug in de koekenstad.
In tegenstelling met vorige keer
ben ik blij dat ik weer thuis ben

wat betreft de behandeling van Nielsen
vanaf nu bel ik hem elke week
hoe het met mij gaat
en naar aanleiding daarvan
zegt hij mij welke punten behandeld moeten worden
en een accupuncturist hier in antwerpen voert dat uit
na een week of zes ga ik terug naar bremen
voor een weekje
ter controle

dit is het voorlopige plan
we zullen zien hoe het zal blijken in de praktijk

het werd een beetje te zwaar
om de hele tijd in bremen te zitten
voor die vijf keer anderhalf uur behandeling per week
vooral het verzorgingstehuis bleef voor frustratie zorgen
ook financieel en organisatorisch werd het te moeilijk

maar Nielsen blijft positief
en ik ook

de moraal zit goed
maar het lichaampje wil niet mee
beide handen zijn aangetast
dus heb ik overal hulp bij nodig
(christoph typt dit blogbericht)
bovendien heb ik veel last van verkramping
van mijn spieren
ook de trillingen(fasciculaties)zijn er nog

maar ik heb geleerd
-ook dankzij Tolle's kracht van het nu-
mij niet meer te verzetten
tegen wat 'is'
bijvoorbeeld
ik kon niet opstaan uit mijn rolstoel
probeerde toch
gevolg:pijn woede frustratie
nu vraag ik iemand mij een beetje te helpen
en dan gaat het gemakkelijk
gevolg:geen energieverlies en geen probleem in het koppetje

ander voorbeeld
op de terugweg van bremen hielden we halt
voor een sanitaire stop
geen voorzieningen voor gehandicapten
bovendien kon ik mij nergens aan vast houden
maar geflankeerd door Gerard en Ed
die hun armen in de mijne sloegen
stond ik te pissen
als de zonnekoning lui-même
een genante situatie
werd een hilarische scène
uit een stuk van Genet

mij niet meer verzetten wil niet zeggen
dat ik opgeef
dat is iets anders

ok lieve schattebollen
voor zover uw blogbeest

kus

Carl

DENN WOVON LEBT DER MENSCH ...

nog 3 dagen te gaan
donderdag komen gerard en eddy mij halen
het worden weer moeilijke dagen
moeilijk om te beslissen
wat en hoe ik verder moet

nielsen is nog altijd vol optimisme
en ik vertrouw hem
maar het lijf gaat dramatisch achteruit
mijn beide handen kan ik haast niet meer gebruiken
ik heb zo goed als voor alles hulp nodig
maar ik heb nog 3 dagen...
wie weet wat zich nog opent
ik leef echt dag voor dag
dat probeer ik althans

ik weet niet
nog niet
of ik hier nog een maandje terugkom
het wordt niet alleen
organisatorisch
financieel
praktisch
moeilijker
maar ik twijfel ook een beetje
of ik nog de moed
en de goesting kan opbrengen
om hier nog een maand te zitten

dus blijf ik in ieder geval
een langere periode in antwerpen
en zie ik daar wel weer verder

natuurlijk moet ik van de week
nog eens goed met nielsen babbelen
de behandeling van vanmiddag
deed mij weer goed
zijn 2 naaldjes brachten mij in een diepe slaap
en ontspanning

verder heb ik gisteren in het zonnetje
zalige asperges gegeten
en evy haar lang beloofde verwachte ‘pommes’
vrijdag zijn we naar de DREIGROSCHENOPER geweest




by the way
bedankt voor alle
smsjes
mailtjes
en blog reacties (zet aub wel altijd je naam erbij, soms is het cryptisch)

knuf

carl

VOORJAARSONTWAKEN

hi boyz and girlz

het is een beetje zoals het weer

het gaat op en af

maar het zal binnenkort beter worden

van de week een paar dagen

verbetering (godbetert!) gevoeld

en vreemde nachtelijke gewaarwordingen

maar vanmorgen was het weer minder

vermoeidheid twijfel hoop vertrouwen

wisselen elkaar af

sometimes it snows in april

het caritas centrum slaagt er telkens weer in

mij kwaad te krijgen

maar gelukkig zijn daar

nielsen en co

en evy!

en gisteravond zelfs saskia die op bezoek kwam

elke avond kijken we naar de dvd's van ROM

een spannende schone geile bbc reeks

over de stoute romeintjes

miss you all

ave

carolus qui gallicae fumare amat

EEN DEUR DIE PLOTS OPEN GAAT

DAG APEKOPPEN

woensdag in bremen
vanmiddag was de behandeling weer heftig

moeilijk om uit te leggen

eerst voelde ik aan mijn rechterkant

mijn voet mijn knie mijn heup zich verbinden

dan iets gelijkaardigs

mijn hand mijn elleboog mijn schouder

dit straalde door tot in mijn nek tot in mijn achterhoofd

tot in de rechterhelft van mijn gezicht

mijn handen lagen op elkaar op mijn buik

en plots voelde ik geen verschil meer tussen rechts en links

alsof alles samenviel

onder boven

links rechts

binnen buiten

ik was 1

geen periferie

1 cel

1 universum
er ging een deur open in het gebouw

maar ik voelde die in mij opengaan

heftig

emotioneel

uitputtend

ik ben in goede handen

nielsen zegt dat ik voor deuren sta

die weldra zullen openen

...

verder is alles in orde

ik volg voor zover mogelijk

de actualiteiten via dit internetcafe

zo zag ik de perikelen rond wilders onnozele fitna

en vooral gelukkig ook het afscheid van hugo claus

- lieve lieve hugo -

...

fysiek is het niet altijd gemakkelijk

het blijft moeilijk om de bijkomende ongemakken te accepteren

maar zoals moederoverste in the sound of music zei

(die van: climb every mountain)

als god een deur sluit

opent hij ergens een venster

enfin

so long farewell auf wiedersehen goodbye

to ye and ye and ye

xje carl

ZON

dag allemaal

eerste weekje voorbij
alles loopt op rolletjes
we hebben zelfs van de zon genoten
cappuccinookes op een terras...

alles komt dichtbij een vakantiegevoel
rust veiligheid ontspanning
de behandeling maakt een diepe vermoeidheid in mij los
we gaan een rustig weekend tegemoet

volgend weekend moet ik evy laten gaan
en de volgende assistent ontvangen
(mss blijft evy)
het vervoer van beiden
kan eventueel met bezoek dat komt
we zien wel...

besos

uw carlosken

INTERNETCAFE

Dag allemaal,


eerste berichtje van uit bremen
zit hier nu 2 dagen
met assistent!!!!!!!!!!!!!!

evy (de assistente) maakt alles mogelijk
en gemakkelijk
zij kan mij overal naar toe brengen
zo ook naar dit internetcafe

we zullen vanuit hier
de wereld op de hoogte houden
van de verwikkelingen

ben blij dat ik hier ben
en kan genieten van nielsens behandelingen

bert heeft mij met ware doodsverachting
door sneeuwstormen en zonneschijn
naar hier gevoerd
en kwam weer veilig thuis
thx coosemeneer

voorlopig geen nieuws
voel me veilig
en vind rust

knuf

uw carl

HOME

Dag allemaal

ben nu een klein weekje thuis
en bereid mij al weer te vertrekken
ik wil mijzelf en Nielsen toch nog meer tijd
en meer geduld geven

het doet goed weer even in antwerpen te zijn
Anita heeft ervoor gezorgd dat ik heel veel hulp heb
soms staan er 3mensen tegelijk
we moeten het nog een beetje leren
maar er is weer een titanenwerk geleverd
kwestie van organisatietalent
waarvoor dank


ik heb weer 3nieuwe apparaten
een elektrische rolstoel
(die mij al wou overrijden,IK moet leren rijden!)
een alarm om mijn nek snachts
en een heuse parlofoon...

fysiek is het niet gemakkelijk
achteruitgang etc...
maar de moraal zit goed

goed nieuws is dat ik een persoonlijk assistent mee kan krijgen
naar Bremen (met de subsidie van mijn PAB =persoonlijk assistentie budget)
zodat alles daar vlotjes kan verlopen
en ik een veel grotere vrijheid krijg


ik hou jullie op de hoogte
xje

Carl

Thuiskomst

Dag lieve mensen,
Gerard en Eddy hebben mij weer teruggebracht.
Ik ben blij dat ik weer thuis ben,
maar de confrontatie met mijn fysieke achteruitgang
-duidelijk afmeetbaar na een maand afwezigheid-
is moeilijk en valt zwaar.

Vele vragen komen op die ik de volgende dagen
zal proberen te beantwoorden.

Bedankt voor de mooie afwerking van de badkamer en
voor alle regelingen die voor deze week getroffen zijn.

Zo dadelijk komt Bert om mij door deze avond heen
te loodsen en vanaf morgen is er zorg.

Mijn hoofd tolt.

Tot gauw.

Uw C.

EVALUATIE

Vandaag de laatste behandeling van Nielsen zelf gehad
En de boel ge-evalueerd
Ondanks dat mijn physieke toestand duidelijk verslechterd is
Is er volgens hem –en mij- alle redenen en hoop
Om de behandeling voort te zetten
Er is al veel gebeurd
Deuren openen zich

Kwestie van geduld en tijd
En doorzetten

Dus heb ik besloten om na pasen
Terug te keren
Naar Bremen

Ondanks het slechte eten
En de was die hier zoek raakt

Maar nächste Woche
Bin ich wieder in
AANTWAARPE

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX xje

charlie

SCHOON SMOELTJE

Het gaat wat beter
De hemoroiden zijn te verdragen
Ik heb bij het met mijn mond openen van een tablettenflesje
-met mijn handen gaat dat nauwelijks meer-
Mijn valse voortand afgebroken
(mijn schoon smoeltje is dus nu ook geschonden)
maar het gaat wat beter
het gaat wat beter

de assistent van Nielsen was zo vriendelijk
om mij ook dit weekend te behandelen
en dat heeft mij goed gedaan
mijn rechterkant is minder verkrampt

ik zie uit naar een hopelijk rustige week
zonder problemen van dit tehuis en haar stress personeel
en met een goede evaluatie bij Nielsen

trouwens
ik ben de mensen die reageren op de blog
of die mij gewoon mailen
heel dankbaar
elk bericht van het thuisfront
is een zalfje op de wonde

dus mail en blog en masse

knuf

uw C

SCHRIKKELDAGEN

ALLES GING GOED TOT VORIGE WEEK VRIJDAGNACHT
NA EEN HEFTIGE DIAREE AANVAL
KREEG IK AAMBEIEN
VEEL; GROOT EN PIJNLIJK
MAAR IN HET WEEKEND WAS ER GEEN ARTS OF MEDICIJNEN
PAS MAANDAGMIDDAG STUURDE EEN DOKTER
MIJ NAAR HET ZIEKENHUIS
ZE VERDOOFDEN MIJ PLAATSELIJK
EN PROBEERDEN ZE TERUG IN TE BRENGEN
TEVERGEEFS

EEN NACHT IN HET ZIEKENHUIS:::


GODZIJDANK KWAMEN VONNY EN MIL EN ANITA
DINSDAG
EVEN AFWISSELING

EN
ZIJ BRACHTEN MIJ TOT BIJ EEN PROCTOLOOG
EEN AAMBEI IS AL “afgebonden”
WOENSDAG EEN TWEEDE AFSPRAAK

VEEL ENERGIE GAAT VERLOREN
AAN DEZE NIEUWE KWAAL

NOG EEN WEEKJE

TOT VLUG

XJE CARL

ONDER STROOM

Hallo

De tweede week is voorbij
Ik begin tot rust te komen op mijn schoon kamertje

Van de week had ik heftige reacties op de behandeling
Ik lag in bed en kreeg plots een vijftal stroomstoten
In mijn rechterteen en daarna lange tijd
Een soort van golfbeweging door mijn hele rechterkant

Nielsen zegt dat de behandeling goed begint aan te slaan
De cellen van mijn zeuwstelsel bouwen zich weer op mijn spieren zullen volgen!

Ik vroeg hem of ik wat fysiotherapie moest volgen
Maar hij vond dat nog te vroeg

Mijn lichaam heeft alle energie nodig voor dit proces
Vandaar ook mijn zwakte

Het weekend begint en ik zie er wat tegenop
Maar gelukkig komen Mil en Vonny
En Anita en Wilfried dinsdag

Sincerely yours

C

Besuch von FRAU Austatterin von Oldenburgisches Staatstheater..

Hallo Leute!

Wie gehtst ihnen?

Weil ich eine Zigarette smöke sage ich zu der Saskia was sie typen soll.

sie hat mich heute abend gerettet mit einer Japanischer Mahlzeit.

Nach diesem schreckliche Altesheimfressen war mir das ganz angenehm und fabelhaft.
aber ....

in Vlaonderen Vlaoms en op St Anneke mosselen

Deze blog dient ook om mij op de hoogte te houden van alle pikante details en roddels uit het verre Antwerpen.

Dus laat uw hart spreken en ook uw onderbuikgevoelens!

Het blijft onder ons en het WWW.

Bis so weit.

Bis bald,tjüß!

Nonkel Charlie en Tante Swastika

WOLKEN ZIEHEN VORBEI

Dag allemaal

Wolken ziehen vorbei
Als ik naar buitenkijk vanuit kamer 233

Blij dat ik nu rustig van op mijn kamer
Mijn laptop kan gebruiken
Omringd door mijn spulletjes foto´s muziek
Nogmaals bedankt aan de inpak ploeg

Dinsdag in bremen
De tweede week

Het gaat niet altijd goed
Fysiek blijf ik achteruit gaan
Ik wordt steeds hulpbehoevender
En dat is vaak genant pijnlijk lastig

Ik zal u de details besparen

Und trotzdem....

Na elk bezoek bij Nielsen
Ben ik weer vol moed
Er vinden van allerlei processen plaats in mijn lijveke
Die uiteindelijjk tot een ommekeer zullen leiden
I´m sure

MUT TUT GUT

Dit weekend waren MAURIT S & SIEGFRIED hier
Dat was gezellig en deugddoend
een foto reportage op :

http://picasaweb.google.com/magazineBrands/BremenFebruari2008

DIKKE KUS

CARL

CARITAS ZENTRUM BREMEN

DAG APEKOPJES

EINDELIJK KAN IK EEN BLOGBERICHTJE STUREN
NOG NIET VANAF MIJN ZIMMERCHEN
MAAR ZE DOEN HUN BEST OM MIJN LAPTOP OP HET INTERNET AAN TE SLUITEN
VOLGENDE WEEK HOOP IK

IK BEN HIER NU BIJNA EEN WEEKJE
TIS HIER OKAY
GEEN CLUB MED
GEEN LUXE HOTEL
EEN DUITS VERZORGINGSTEHUIS DUS
CORRECTE EN VRIENDELIJKE VERZORGING
EN VERSCHRIKKELIJK ETEN
(VANMIDDAG KREEG IK WACKEL PUDDING; GROENE DRILPUDDING
SUIKER & KLEURSTOFFEN EN NIET TE VRETEN)


MAAR IK KAN HIER IN ALLE RUST
DE ACUPUNCTUUR OP MIJ IN LATEN WERKEN
EN DAAR KWAM IK VOOR:::


MORGEN KOMEN SIEGFRIED EN MAURITS
EN GA IK MET HEN DE STAD IN
OM LEKKERE & GEZONDE DINGEN TE KOPEN
EN EENS GOED TE GAAN ETEN
EN TOERT
EN GOEIE KOFFIE


BEN BLIJ DAT IK EENS BUITENKOM
ALS ER NOG MENSEN WILLEN KOMEN : GRAAG
MAAR SPREEK DAT DAN EEN BEETJE ONDERLING AF
OM HET WAT TE VERDELEN
HIER DE URL VAN HET ZENTRUM:

http://maps.google.de/maps?hl=de&um=1&ie=UTF-8&q=CARITAS+ZENTRUM&near=Bremen&fb=1&view=text&latlng=53084107,8833277,1440839161530379435#


BEN BIJ JULLIE IN GEDACHTEN

VEEL LIEFS

UW CATJE;
CHARLIE;
CARLITO;
CHARLOUIS;
CARLOSKEN;
SJAAREL;
SCHARRELTJE;
AAP!

HUGO NIELSEN INSTITUT BREMEN

dag

dit is alvast een site waar het hugo nielsensysteem wordt toegelicht
http://www.acupunctuur.com/scripties/meerburg.html
of de site zelf van zijn instituut
http://www.cellcom.dk/instituttet/english.asp

als je deze sites leest
vindt je al heel veel informatie
die je mij niet meer hoeft te vragen

x carl