zaterdag 11 oktober 2008

WEH











er was een tijd
dat ik danste op straat
's nachts in de zomer
( en meisjes leerde walsen)
( en jongens de tango)
een tijd dat ik champagne slurpte
uit de navels van mijn geliefden

een tijd dat ik de laatste nieuwe film had gezien

een tijd dat ik het teveel aan werk
( of de werkloosheid) aan kon
en tegelijkertijd de wereld verbeterde

een tijd dat ik kon volgen
van narcis tot fluitenkruid
van duindoorn tot amaryllis

en altijd dacht ik
later als ik groot ben ...

of nog
het gaat beginnen
het gaat beginnen

nu zijn de schoonheid
en het verlangen
in gevaar
dreigen bedolven te worden
onder de sores en het gedoe
dit ‘Verelendungsprozess’ is nog te dragen
maar de moeilijkheidsgraad van mijn verzorging
maakt dat het beest in mij
op mindere momenten
zijn laffe gegil en angst uitschreeuwt

ik had zo graag
een paar dagen verlof
van deze ziekte

ik had wat tegenvallers deze week
bij de meting van mijn longfunctie
bleek dat nog maar tweeënveertig procent te zijn
dat maakt de kans dat ik mee mag doen
aan een proef met nieuwe medicijnen
waarschijnlijk kleiner

ook kreeg ik het nieuws
dat mijn vertrouwde assistent Maarten
geopereerd moet worden aan zijn knie
en mij dus een hele tijd niet kan bijstaan
en er weer nieuwe gezichten komen ’s morgens
en het uitleggen weer van voor af aan begint

maar mijn vrienden zijn deze week op cursus geweest
en hebben wat knepen geleerd
om mij van hot naar her
te verplaatsen
op elegante en veilige manier

de blaadjes van de japanse esdoorn
op mijn courke
zijn van het mooiste bloedrood

nog een gedichtje om het af te sluiten

O Mensch! Gib acht...

O Mensch! Gib acht!
Was spricht die tiefe Mitternacht?
"Ich schlief, ich schlief -,
Aus tiefem Traum bin ich erwacht:
-Die Welt ist tief,
Und tiefer als der Tag gedacht,
Tief ist ihr Weh -,
Lust - tiefer noch als Herzeleid:
Weh spricht: Vergeh!
Doch alle Lust will Ewigkeit -,
- will tiefe, tiefe Ewigkeit!"

Friedrich Nietzsche (1844-1900)